Etapy dominikańskiej formacji

PRENOWICJAT

To pierwszy rok formacji w Zakonie Dominikanów, w którym kandydaci żyją w swoich miejscach zamieszkania i przez lekturę, modlitwę, wspólne spotkania, rekolekcje, rozmowy indywidualne z tzw. magistrem prenowicjatu, przygotowują się do podjęcie decyzji o wyborze życia zakonnego we wspólnocie Braci Kaznodziejów.

Razem spotykają się na czterech Sesjach:

Pierwsza tygodniowa Sesja – odbywa się w ostatnim tygodniu sierpnia w Krakowie i ma charakter wprowadzający.

Druga Sesja – w terminie 28 grudnia do 2 stycznia w klasztorze w Warszawie na Służewie i ma charakter rekolekcyjny.

Trzecia sesja – podczas Triduum Paschalnego w Warszawie na Służewie. To czas wspólnego z braćmi przeżywania świąt w zakonie.

Ostatnia sesja – zaczyna się końcem czerwca i trwa do końca lipca w Warszawie na Służewie. To już bezpośrednie przygotowanie do rozpoczęcia nowicjatu. Po jej zakończeniu następuje tydzień przerwy, a po nim odbywają się tygodniowe rekolekcje przed obłóczeniem w habit.

NOWICJAT

Nowicjat rozpoczyna się w dniu obłóczyn, czyli w dniu ubrania w biały dominikański habit. Trwa dokładnie rok i odbywa się w klasztorze w Warszawie na Służewie. W miejscu, które tętni modlitwą i życiem apostolskim.

W tym szczególnym czasie bracia nowicjusze uczą się, co w praktyce oznacza życie dominikańskie. Poznają historię zakonu, jego duchowość i prawo. Mają zajęcia z łaciny, śpiewu i tzw. warsztat mowy, aby szkolić się z zakresu retoryki. Od nowicjatu cała formacja jest podporządkowana przygotowaniu do głoszenia Słowa Bożego.

STUDENTAT

Po nowicjacie, bracia składają pierwsze śluby (czasowe) – tzw. profesję. Rozpoczynają też trwające sześć lat studia magisterskie z zakresu filozofii i teologii – tzw. studetnat. Mieszkają wtedy w krakowskim klasztorze, w ramach naszej uczelni Kolegium Filozoficzno-Teologicznego OO. Dominikanów w Krakowie.

Przez pierwsze dwa i pół roku, bracia studiują filozofię (jest również łacina, greka, historia sztuki, logika i psychologia). 

Kolejne trzy i pół roku studiowania to głównie wykłady z teologii. Jest to także czas zdobywania pierwszych doświadczeń duszpasterskich (bracia zaangażowani są w działające przy klasztorze duszpasterstwa).

Pod koniec piątego roku studiów bracia, którzy są do tego gotowi, składają profesję wieczystą – przyrzekają posłuszeństwo aż do śmierci, a następnie przyjmują święcenia diakonatu.

Okres formacji studentackiej kończy się przyjęciem święceń prezbiteratu, po których ojcowie neoprezbiterzy są posyłani przez Prowincjała do różnych klasztorów naszej Prowincji.

FORMACJA STAŁA

Po ukończeniu formacji podstawowej dominikanie mają obowiązek studiowania i rozwijania się przez całe życie. Dla braci prowadzone są różne kursy i szkolenia, a znaczna część z nas podejmuje dalszą naukę na którejś z uczelni w Polsce albo za granicą, łącząc często studia z pracą duszpasterską.

Nad życiem intelektualnym w całej Prowincji zakonnej czuwają wyznaczeni bracia: Regens i Promotor Formacji Stałej, a dla całego zakonu ustanawiany jest Asystent ds. życia intelektualnego.